Półpasiec – aktywna infekcja

Opis

Półpasiec to choroba wywołana przez ten sam wirus (VZV), który powoduje ospę wietrzną. Wirus VZV może pozostać w organizmie po przechorowaniu ospy i uaktywnić się ponownie w późniejszym czasie.

Półpasiec charakteryzuje się pojawieniem bolesnej wysypki i pęcherzyków, które występują wzdłuż nerwów skórnych. Najczęściej dotyczy tułowia lub twarzy.

Zanim pojawi się wysypka, osoba chora może odczuwać pieczenie, swędzenie, mrowienie lub ból w miejscu przebiegu nerwu, gdzie będzie się rozwijać półpasiec. Charakterystyczne dla półpaśca jest wystepowanie wysypki i bólu tylko po jednej stronie ciała (lewej lub prawej).

Ból może trwać od kilku dni do kilku tygodni. U niektórych starszych osób ból może utrzymywać się nawet po zagojeniu się zmian skórnych i być bardzo dokuczliwy (tzw. neuralgia popółpaścowa). Może ona nawracać po latach od przebycia choroby.

Czy osoba chorująca na półpasiec zaraża inne osoby wirusem ospy?

Osoba chora na półpasiec może przekazać wirusa ospy wietrznej / półpaśca każdemu, kto nie jest odporny na ospę wietrzną (nigdy nie chorował na ospę i nie został zaszczepiony przeciwko ospie).

Zwykle dzieje się to poprzez bezpośredni kontakt z otwartymi ranami wysypki półpaśca. Jednak po zakażeniu u danej osoby zamiast półpaśca rozwinie się ospa wietrzna.

Ospa wietrzna może być niebezpieczna dla niektórych osób. Dopóki pęcherze nie wyschną i nie pokryją się strupami, osoba chora może zarazić wirusem kolejne osoby.

Unikaj kontaktu fizycznego z osobami, które nie miały jeszcze ospy wietrznej lub szczepionki przeciwko ospie wietrznej. Dotyczy to osób z osłabionym układem odpornościowym, kobiet w ciąży i noworodków.

Czynniki ryzyka

Czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia półpaśca, to:

• Wiek. Ryzyko wystąpienia półpaśca wzrasta wraz z wiekiem. Półpasiec zwykle występuje u osób starszych niż 50 lat. A osoby po 60 roku życia są bardziej narażone na wystąpienie cięższych powikłań.
• Niektóre choroby. Choroby, które osłabiają układ odpornościowy, takie jak HIV/AIDS i rak, mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia półpaśca.
• Terapia przeciwnowotworowa. Radioterapia lub chemioterapia mogą obniżyć odporność na choroby i wywołać półpasiec.
• Niektóre leki. Leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepionych organów mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia półpaśca. Długotrwałe stosowanie sterydów, takich jak prednizon, może również zwiększyć ryzyko wystąpienia półpaśca.
• Stres. Stres, zwłaszcza długotrwały, znacząco obniża odporność organizmu i czyni go podatnym na infekcje.

Powikłania po półpaścu mogą obejmować:

• Popółpaścowy ból nerwowy. U niektórych osób ból po półpaścu utrzymuje się długo po ustąpieniu pęcherzyków. Stan ten nazywa się popółpaścowym bólem nerwowym. Występuje on, gdy uszkodzone włókna nerwowe wysyłają mylne i przesadzone sygnały bólu ze skóry do mózgu.
• Utrata wzroku. Półpasiec w okolicy oka lub na oku (półpasiec oczny) może powodować bolesne zakażenia oczu, które mogą prowadzić do utraty wzroku.
• Problemy neurologiczne. Półpasiec może powodować zapalenie mózgu (zapalenie mózgu), porażenie twarzy lub problemy ze słuchem lub równowagą.
• Zakażenia skóry. Jeśli pęcherzyki po półpaścu nie są odpowiednio leczone, mogą się rozwinąć bakteryjne zakażenia skóry.