Urogenital 6 – pakiet badań

Opis

Pakiet wskazany przede wszystkim pacjentom, u których występują zmiany skórne w miejscu infekcji tj. krostki, wysypka, zaczerwienienie, owrzodzenia.

Pakiet obejmuje diagnostykę infekcji intymnych w zakresie 6 patogenów:

• Treponema pallidum (Kiła)
• Haemophilus ducreyi (Pałeczka wrzodu miękkiego)
• Chlamydia trachomatis (serotypy L1, L2 i L3 Lymphogranuloma venereum)
• HSV1/HSV2 (opryszczka)
• Cytomegalovirus (wirus CMV)
• Varicella – Zoster Virus (wirus VZV)

Treponema pallidum (Krętek blady kiły)

Kiła jest chorobą zakaźną wywoływaną przez krętka bladego (łac. Treponema pallidum ssp. pallidum) przenoszoną głównie drogą płciową, ale także drogą przezłożyskową od zakażonej matki do płodu, prowadząc do tzw. kiły wrodzonej.

Nieleczona kiła może być przyczyną ciężkich problemów zdrowotnych prowadząc do uszkodzenia układu nerwowego (w tym utraty wzroku), układu krążenia, kości, stawów, nerek czy wątroby, a także w niektórych przypadkach może być przyczyną śmierci.

Haemophilus ducreyi (Pałeczka wrzodu miękkiego)

Wrzód miękki to choroba bakteryjna wywoływana przez gram ujemne pałeczki Haemophilus ducreyi, należąca do grupy chorób roznoszonych drogą płciową. Wrzód miękki najczęściej diagnozuje się u mężczyzn, ponieważ u kobiet choroba ta może przebiegać bezobjawowo lub w postaci utajonej.

Po bezobjawowym okresie wylegania, trwającym średnio od 5-7 dni, pojawia się zmiana pierwotna w postaci bolesnej plamy, grudki lub krosty, która w przeciągu 48 godzin ulega owrzodzeniu, co u mężczyzn widoczne jest na napletku, rowku zażołędnym, żołędzi prącia, okolicach ujścia cewki moczowej oraz worku mosznowym natomiast u kobiet w przedsionku pochwy, łechtaczce, szyjki macicy i okolice odbytu.

 

Chlamydia trachomatis (serotypy L1, L2 i L3 ziarnicy wenerycznej pachwin)

Ziarnica weneryczna pachwin (Lymphogranuloma venereum LGV; inaczej choroba Duranda-Nicolasa-Favre’a) jest przewlekłym zakażeniem układu limfatycznego wywoływanym przez 3 szczepy Chlamydia trachomatis – serotypy L1, L2 i L3. LGV jest chorobą przenoszoną drogą płciową, której objawy występują znacznie częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Infekcja pierwotna

Okres inkubacji choroby średnio trwa 10-14 dni, a pierwszym objawem są praktycznie bezbolesne grudki lub krosty narządów płciowych, które występują przejściowo, szybko się goją i znikają, dlatego też na tym etapie osoby zakażone zwykle nie szukają pomocy medycznej.

Infekcja wtórna

Drugi etap choroby, występujący 2-6 tygodni po pierwotnej zmianie, rozpoczyna infekcje wtórną i polega na bolesnej limfadenopatii pachwinowej, czyli występowaniu zapalnych obrzęków gruczołów wokół pachwiny (dymienice), które mogą ropieć i pękać. Na tym etapie większość mężczyzn wykazuje objawy natomiast kobiety mogą mieć objawy mniej specyficzne, takie jak bóle miednicy i pleców. Trzeci etap, występuje częściej u kobiet i charakteryzuje się zapaleniem odbytnicy.

Leczenie ziarnicy wenerycznej zwykle polega na wdrożeniu antybiotykoterapii jednak może być również konieczne postępowanie chirurgiczne, a obrzęk uszkodzonych tkanek w późniejszych stadiach może nie ustąpić pomimo eliminacji bakterii, dlatego tak ważna jest diagnostyka we wczesnym etapie choroby.

 

HSV1/HSV2 (wirus opryszczki)

Opryszczka pospolita jest bardzo częstą infekcją wirusową u ludzi dotycząca ponad 70% dorosłej populacji. Wywołana jest przez dwa typy wirusów HSV-1 i HSV-2 (Herpes simplex virus).

Typ HSV-1 przenoszony z wydzieliną pęcherzykową, śliną oraz przez bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi i skórą najczęściej powoduje zmiany w obrębie wargi i jamy ustnej, a do zakażenia pierwotnego dochodzi najczęściej we wczesnym dzieciństwie, jednak opryszczką można zakazić się w każdym wieku.

Typ HSV-2 przenoszony najczęściej poprzez kontakty seksualne, wywołuje zakażenie okolic narządów płciowych, tym samym zakażeniu ulegają osoby po rozpoczęciu życia seksualnego.

Okres inkubacji wirusa opryszczki wynosi od 1 – 26 dni (zwykle 6–8), a wspólną cechą wirusów HSV jest rozwój zakażenia latentnego, czyli trwającego całe życie osoby zakażonej co oznacza, że kto raz zaraził się opryszczką, będzie już zawsze miał w swoim organizmie wirusa HSV i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych bowiem nie można całkowicie wyleczyć zakażenia wirusem opryszczki.

Po około 2–3 dniach po zakażeniu pojawiają się drobne pęcherzyki z przeźroczystym płynem, które pękając pozostawiają bolesne owrzodzenia i nadżerki. Zmiany po zagojeniu zwykle nie zostawiają śladów.

Zakażenie wirusem HSV-1 mogą przybierać rożne postacie, w zależności od umiejscowienia jako:

• Opryszczka wargowa
• Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej
• Zanokcica opryszczkowa i opryszczka skóry
• Zapalenie spojówek i rogówki
• Opryszczkowe zapalenie mózgu
• Zakażenia narządowe – np. zapalenie wątroby lub opryszczka uogólniona

Zakażenie wirusem opryszczki płciowej (HSV-2) występuje najczęściej w postaci opryszczki narządów płciowych, przy czym przebieg choroby może być bezobjawowy lub skąpoobjawowy, bez typowych pęcherzyków.

Klasycznymi zmianami przy infekcji narządów płciowych wywołanych przez HSV-1 lub HSV-2 są pęcherzyki i zapalne grudki na zewnętrznej powierzchni genitaliów pojawiające się zwykle po 4–7 dniach po kontakcie seksualnym z osobą zakażoną HSV-2 lub HSV-1. Po 2–3 tygodniach, pęcherzyki i grudki przekształcają się w owrzodzenia i nadżerki, a z czasem stopniowo ustępują.

Bardzo rzadką, aczkolwiek najpoważniejszą, bo cechująca się wysoką śmiertelnością, postacią zakażenia wirusem HSV-2 jest opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu.

Ponadto coraz więcej prac naukowych donosi, że infekcja HSV odgrywa rolę w rozwoju jednej z najczęstszych chorób neuoredegeneracyjnych, choroby Alzheimera, prowadząc do odkładania beta-amyloidu oraz tzw. białka tau.

Cytomegalovirus – CMV (wirus cytomegalii)

Cytomegalia jest powszechną chorobą wirusową wywoływaną przez cytomegalowirusa (CMV) należącego do rodziny herpeswirusów czyli tej samej grupy co wirus opryszczki, ospy wietrznej i półpaśca i tak jak w przypadku infekcji wywoływanych przez w.w. wirusy, zakażenie CMV najczęściej przebiega bezobjawowo. Dzieje się tak dlatego, że po zakażeniu u osób z prawidłowym układem odpornościowym cytomegalowirus pozostaje w organizmie w postaci utajonej. Do jego aktywacji dochodzi w stanach niedoboru odporności, np. w okresie ciąży lub w przebiegu choroby nowotworowej, co na skutek zainfekowania narządów miąższowych powoduje zapalenie mózgu, płuc, wątroby czy nerek.

Trzy główne drogi zakażenia wirusem CMV to: transfuzje krwi i preparatów krwiopochodnych, bezpośredni kontakt z płynami ciała (mocz, ślina, łzy, mleko u karmiących matek) oraz kontakty seksualne, a także przez łożysko lub w trakcie porodu (od matki do płodu).

W związku z tym, że cytomegalowirus może zostać przekazany dziecku przez chorą matkę w czasie ciąży lub porodu, a konsekwencją zarażenia może być poronienie, poród przedwczesny, urodzenie martwego dziecka lub dziecka z zespołem wad wrodzonych, niezwykle ważna jest diagnostyka cytomegalii u kobiet w okresie rozrodczym na wczesnym etapie choroby.

 

Varicella-Zoster Virus – VZW (wirus ospy wietrznej i półpaśca)

Ospa wietrzna jest zakaźną chorobą wirusową wywoływana przez wirusy ospy wietrznej i półpaśca (Varicella-zoster virus – VZV). Do zakażenia wirusem VZW dochodzi najczęściej drogą kropelkową, przez kontakt bezpośredni oraz przez łożysko. Okres inkubacji wirusa to 10-21 dni, a u osób przyjmujący leki immunosupresyjne może nawet do 35 dni. Po przebyciu ospy wietrznej, wirus VZW pozostaje w organizmie w postaci utajonej i na skutek stanu obniżonej odporności może się uaktywnić powodując półpasiec.

Ospa wietrzna występuje głównie u dzieci, ale może wystąpić również u młodzieży i dorosłych, charakteryzując się cięższym przebiegiem i poważniejszymi powikłaniami. Najbardziej charakterystycznym objawem ospy wietrznej jest pojawienie się drobnych, czerwonych plamek na skórze tułowia, twarzy oraz głowy, ale także często na błonach śluzowych: w okolicy ujścia cewki moczowej, krtani, narządów płciowych, jamy ustnej, spojówkach i jelit.

———————————————————————–

The package is indicated primarily for patients with skin lesions at the site of infection, i.e. pimples, rash, redness, ulceration.

Tested material: swab from the urethral tract, vaginal swab, urine, semen or other material agreed with the laboratory

The panel includes diagnostics of intimate infections in terms of 6 pathogens:

• Treponema pallidum (Syphilis)
• Haemophilus ducreyi
• Chlamydia trachomatis (serotypes L1, L2 i L3 Lymphogranuloma venereum)
• HSV1/HSV2 (herpes)
• Cytomegalovirus (virus CMV)
• Varicella – Zoster Virus (virus VZV)

 

Treponema pallidum (Syphilis pale spirochaete)

Syphilis is a disease caused by spirochaete pallidus transmitted mainly sexually, but also transplacental from an infected mother to the fetus, leading to the so-called congenital syphilis. Untreated syphilis can cause serious health problems, leading to damage to the nervous system (including blindness), cardiovascular system, bones, joints, kidneys or liver, and in some cases it can be the cause of death.

Haemophilus ducreyi

Chancroid, a genital ulcer disease (GUD) is a bacterial disease caused by gram-negative Haemophilus ducreyi bacilli, belonging to the group of sexually transmitted diseases. A genital ulcer disease is most often diagnosed in men, because in women the disease may be asymptomatic or latent. After the asymptomatic period of lodging, lasting on average 5-7 days, a primary lesion appears in the form of a painful spot, papule or pustule, which ulcerates within 48 hours, which in men is visible on the foreskin, retro glandular groove, glans penis, around the urethral opening and scrotum, while in women in the vestibule of the vagina, clitoris, cervix and around the anus.

Chlamydia trachomatis

(serotypes L1, L2 i L3 venereal granuloma of the groin) Lymphogranuloma venereum LGV (also known as Durand–Nicolas–Favre disease) is a chronic infection of the lymphatic system caused by 3 strains of Chlamydia trachomatis – serotypes L1, L2 and L3. LGV is a sexually transmitted disease whose symptoms are much more common in men than in women.

Primary infection: The average incubation period of the disease lasts 10-14 days, and the first symptom is practically painless papules or pustules of the genitals, which occur temporarily, heal quickly and disappear, which is why at this stage infected people usually do not seek medical help.

Secondary infection: The second stage of the disease, occurring 2-6 weeks after the primary lesion, begins a secondary infection and consists of painful inguinal lymphadenopathy, i.e. the occurrence of inflammatory swellings of the glands around the groin (bubo), which may suppurate and burst. At this stage, most men show symptoms, while women may have less specific symptoms, such as pelvic and back pain.

The third stage is more common in women and is characterized by proctitis. Treatment of LGV usually consists in the implementation of antibiotic therapy, however, surgical treatment may also be necessary, and the swelling of damaged tissues in the later stages may not subside despite the elimination of the bacteria, which is why diagnosis at an early stage of the disease is so important.

HSV1/HSV2 (herpes virus)

Herpes simplex is a very common viral infection in humans affecting over 70% of the adult population. It is caused by two types of viruses, HSV-1 and HSV-2.

The HSV-1 type, transmitted with vesicular secretions, saliva and by direct contact with mucous membranes and skin, most often causes lesions within the lip and oral cavity, and primary infection most often occurs in early childhood, but herpes can be infected at any age.

The HSV-2 type, transmitted most often through sexual contact, causes infection of the genital area, thus people become infected after starting sexual life.

The incubation period of the herpes virus ranges from 1-26 days (usually 6-8), and the common feature of HSV viruses is the development of a latent infection, i.e. a lifelong infection of the infected person, which means that once infected with herpes, he will always have it in his body HSV virus and will excrete it periodically in saliva or genital fluids because herpes infection cannot be completely cured. After about 2-3 days after infection, small blisters with a transparent liquid appear, which burst, leaving painful ulcerations and erosions. Changes after healing usually leave no traces.

HSV-1 infection can take different forms, depending on the location as:

• Herpes on the lips
• Herpetic stomatitis
• Herpetic paronychia and skin herpes
• Conjunctivitis and corneal inflammation
• Herpetic encephalitis
• Organ infections – e.g. hepatitis or generalized herpes.

Genital herpes virus (HSV-2) infection most often occurs in the form of genital herpes, and the course of the disease can be asymptomatic or oligosymptomatic, without typical vesicles. The classic changes in genital infections caused by HSV-1 or HSV-2 are vesicles and inflamed papules on the outer surface of the genitals, usually appearing 4-7 days after sexual contact with a person infected with HSV-2 or HSV-1.

After 2-3 weeks, vesicles and papules transform into ulcerations and erosions, and gradually disappear over time. A very rare, although the most serious, because it is characterized by high mortality, form of HSV-2 infection is herpetic meningitis and encephalitis.Moreover, more and more scientific papers report that HSV infection plays a role in the development of one of the most common neurodegenerative diseases, Alzheimer’s disease, leading to the deposition of beta-amyloid and the so-called. tau proteins.

Cytomegalovirus – CMV

Cytomegaly is a common viral disease caused by a cytomegalovirus (CMV) belonging to the herpesvirus family, i.e. the same group as the herpes, varicella and shingles viruses and, as in the case of infections caused by the above-mentioned viruses, CMV infection is usually asymptomatic. This is because, after infection in people with a proper immune system, the cytomegalovirus remains latent in the body. Its activation occurs in states of immunodeficiency, e.g. during pregnancy or in the course of cancer, which, as a result of infection of parenchymal organs, causes inflammation of the brain, lungs, liver or kidneys.

The three main routes of infection with CMV are: blood and blood product transfusions, direct contact with body fluids (urine, saliva, tears, milk in nursing mothers) and sexual contact, as well as transplacental or childbirth (from mother to fetus).

Due to the fact that cytomegalovirus can be transmitted to a child by a sick mother during pregnancy or childbirth, and the consequence of infection may be miscarriage, premature birth, stillbirth or a child with a syndrome of congenital defects, it is extremely important to diagnose cytomegalovirus in women in the reproductive period at an early stage of the disease.

Varicella-Zoster Virus – VZW (chickenpox virus and shingles virus)

Chickenpox is a contagious viral disease caused by chickenpox and shingles viruses (Varicella-Zoster Virus – VZW). VZW is most commonly spread by droplet infection, direct contact, and the placenta. The incubation period of the virus is 10-21 days, and in people taking immunosuppressive drugs it can be up to 35 days. After chickenpox, the VZW virus remains latent in the body and, due to the immunocompromised state, can become active and cause shingles.

Chickenpox occurs mainly in children, but it can also occur in adolescents and adults, with more severe course and more serious complications. The most characteristic symptom of chickenpox is the appearance of small red spots on the skin of the trunk, face and head, but also often on the mucous membranes: in the area of ​​the urethral opening, larynx, genitals, mouth, conjunctiva and intestines.